De kantoorzomer.

Voor alle werkende zonaanbidd(st)ers

YES, HET IS ZOMER!

Ik sta als een blij ei op en kan niet wachten om naar buiten te gaan. De zon staat stralend aan een helder blauwe hemel en ik heb nog zoveel leuke zomerjurkjes en rokjes en... Ik zwiep mijn kastdeur open en blader ongeduldig door mijn zomerassortiment. Deze is leuk en deze, of deze! Ik haal een van mijn lievelingsjurkjes uit de kast, hou 'm voor en ineens slaat de twijfel toe.

Kan dit eigenlijk wel? Dit is namelijk mijn allereerste hittegolf op kantoor. Ik besluit dat dát jurkje misschien wat te kort is. Maar niet getreurd, genoeg keuze! Hmm... Bij nader inzien lijkt het volgende rokje ook aan de korte kant. En die kan misschien wel, als hij niet omhoog schie... Nee, Ted. Inmiddels ligt mijn hele zomergarderobe op bed en heb ik nog één jurkje en twee rokjes die me wel geschikt lijken. Ik trek een het jurkje aan en draai nog 3 rondjes voor de spiegel. En voor de spiegel op de gang. En voor de autoruit van de auto die voor mijn deur staat. En voor de etalage van de kiosk. Eigenlijk kijk ik in elk spiegelend voorwerp of mijn outfit kantoor-proof is. Ietwat onwennig stap ik kantoor binnen. Ik gluur om me heen om te zien of ik niet compleet uit de toon val. Aha! Iemand met een korter rokje. En kijk daar, iemand met een kort broekje. Mijn zelfvertrouwen stijgt langzaam. De lijn is dun, heel dun, maar ik lijk de goede keus gemaakt te hebben. Ik zit safe.

Ik plof neer op mijn bureaustoel en ga aan het werk.

Kippenvel van de airco.

Leuk zo'n zomerjurkje.

Ik kijk nog een keer naar mijn onderkoelde benen en denk: "Het is me wat hoor, zomer op kantoor."